એકંદરે તમે કેવું જીવ્યા?

ક્યાંક લથડ્યા-ક્યાંક પડવાનું થયું પણ સફર જારી રહી, એકંદરે લાખ ફરિયાદો હતી ‘નીરવ’ છતાં જિંદગી સારી રહી, એકંદરે.

- હિતેન આનંદપરા

સમડીને આકાશમાં ચકરાવો લેતાં જોઈને હંમેશાં કુતૂહલ થયું છે કે આટલી ઊંચાઈએથી એ વળી કેટલું ઝીણું જોઈ શકતી હશે! શિકાર શોધી હયાતી ટકાવવા આ નજરબાજી એણે કરવી પડે છે. વિશાળ પટ ધરાવતા દશ્યમાં એ પોતાના કામનું ગોતી જ લે છે.

આ ચકરાવો આપણને શીખવે છે કે આપણી હયાતી નિખારવા આપણે વીતેલા સમયનું કેટલું વિહંગાવલોકન કરીએ છીએ. જે નકામું છે એની આરતી ઉતારીએ છીએ કે જે કામનું છે એને સમજવાનો પ્રયત્ન કરીએ છીએ એ અભિગમ મહત્ત્વનો છે. અહીં અતીતને ફેવિકોલની જેમ ચોંટી રહેવાની વાત નથી, અતીતમાંથી નીકળતા નિષ્કર્ષને સમજવાની વાત છે.