ഗായത്രിദേവിയും ഗായത്രിമന്ത്രവും

ഓം ഭൂർഭുവസ്വവഹ തത് സവിതുർ വരേണ്യം ഭർഗോ ദേവസ്യ ധീമഹി ധിയോ യോ നഃ പ്രചോദയാത്

- പി.പി

അതൊരു ബ്രാഹ്മമുഹൂർത്തമായിരുന്നു. ആദിത്യൻ തന്റെ പൊൻകിരണങ്ങൾ ഭൂമിയിലേക്ക് വർഷിക്കാനായി കുതിരപ്പുറത്ത് ആസനസ്ഥനായി പുറപ്പെടാൻ തയ്യാറായി. അതിരാവിലത്തെ കുളിർ വേളയിൽ മൗനമായി തപസ്സിലായിരുന്ന വിശ്വാമിത്രന് ആ സമയത്ത് ശരീരം രോമാഞ്ചം കൊണ്ടു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഉള്ളത്തിൽ ആഹ്ലാദം അലതല്ലി. പതുക്കെ കണ്ണുതുറന്ന് ചുറ്റും നോക്കി. തീക്ഷ്ണമായ ആ നോട്ടം ആകാശ ത്തിനുമപ്പുറം പല ലോകങ്ങളേയും കടന്ന് അതീവപ്രകാശമായി ജ്വലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ചില അക്ഷരങ്ങളെ ദർശിച്ചും ആ അക്ഷരങ്ങളെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസ്സ് തന്നിലേക്ക് ആവാഹിക്കവേ അധരങ്ങൾ ആ അക്ഷരങ്ങളെ ഉച്ചരിച്ചു.