வெண் மேகங்கள்

வானம் இருண்டு கொண்டிருந்தது. காற்று குளிர்ந்து வீசியது. கிருஷ்ணா வானத்தை பார்த்தாள். 'தலைக்கு மேல் வேலை உள்ளது. இந்த நிலையில் மழை வந்தால் இதுவரை செய்து வைத்த எல்லா வேலைகளும் கெட்டுவிடும்' என்று கவலைப்பட்டாள்.

வானம் இருண்டு கொண்டிருந்தது. காற்று குளிர்ந்து வீசியது. கிருஷ்ணா வானத்தை பார்த்தாள். 'தலைக்கு மேல் வேலை உள்ளது. இந்த நிலையில் மழை வந்தால் இதுவரை செய்து வைத்த எல்லா வேலைகளும் கெட்டுவிடும்' என்று கவலைப்பட்டாள்.

''கிருஷ்ணா!மழைவர மாதிரிஇருக்கு.'' ராணி பதற்றமாகச் சொன்னாள்.

"உம்! வரட்டும் ராணி!" "என்னது வரட்டுமா? உனக்குப் புத்தி என்னாச்சு? இன்னிக்குள்ளஇந்தப் படப்பிடிப்பமுடிக்கணும்.

அங்கபாருஇயக்குனர! எவ்வளவு பதட்டமாஇருக்கார். இந்த நேரம் மழை வந்தா அவ்வளவுதான்." ராணியின் குரலில் கோபம் கொப்பளித்தது.

இந்த நேரம் அனுமோகன் கத்தினார்.

"ஹேய்! கிருஷ்ணா! ராணி! அங்க என்னபண்றீங்க ?சீக்கிரம்வாங்க.

எல்லாத்தையும் வண்டில அள்ளிபோடுங்க.நனையுது.' இவர்கள் இருவரும் உடனே துரிதமாக செயல்பட்டனர்.

எல்லாம் வண்டிக்கு ஏறின. அதற்குள்ளே எஞ்சி இருந்த சில உதவியாளர்களும் இயங்கினர். நடிகர் நடிகைகள் வீட்டிற்குப் புறப்பட்டு விட்டனர். மழை கொட்டிக் கொண்டிருந்தது.

அனுதலையில் கை வைத்து உட்கார்ந்தான்.

"போச்சு. இன்னிக்குத்தான் கடைசி நாள் படப்பிடிப்பு.

முக்கியமான காட்சி. ஆடை அலங்காரம், நடிகர்கள் நேரம், மத்தது எல்லாம் சரியாஅமைஞ்சது.பாத்துபாத்து தயார் பண்ணினேன். பணம் வீணாபோச்சு. கொஞ்ச நேரம்கழிச்சுமழை வரக்கூடாது.'' வாய்விட்டுப்புலம்பித்தள்ளினான்.

"விடுங்கசார்! மறுபடியும் ஏற்பாடுபண்ணிக்கலாம்.'' அலங்கார நிபுணர் நீலன் தேற்றினார்.

அனு அவரை நிமிர்ந்து பார்த்தான். பின் சட்டைப் பையைத் தடவினான்.

பணத்தை நீட்டி, அவன்கணக்கைக்கழித்தான்.