விருப்பமும் திணிப்பும்!

அண்மையில் ஒரு மருத்துவ மாநாட்டிற்கு சென்று வந்தாள் என் தோழி. அங்கு வந்த ஒரு மருத்துவர், நல்லா இருக்கீங்களா? எங்க ஒர்க் பண்றீங்க? என்று நலம் விசாரித்து விட்டு சென்றிருக்கிறார். தோழிக்கு அவரை நினைவில் இல்லை.

அவர்கள்‌ ஒன்றாக எடுத்துக்‌ கொண்ட குழுப்‌ புகைப்படத்தை என்னிடம்‌ காட்டி, இவரை உனக்குத்‌ தெரிகிறதா? என்றாள்‌. எனக்கும்‌ நன்கு அறிமுகமானவர்‌ போல்‌ இருந்தது. எங்கள்‌ நண்பர்கள்‌ சிலர்‌ அவரை சரியாக அடையாளம்‌ கண்டு, அவர்‌ எங்களை விட இரண்டு வருடங்கள்‌ மூத்தவர்‌ என்பதையும்‌ அவரது பெயரையும்‌ ஊரையும்‌ சொன்னார்கள்‌. தற்சமயம்‌ பிரபல மருத்துவராக இன்னொரு ஊரில்‌ அவர்‌ பணிபுரிவதும்‌ தெரிய வந்தது.

அதன்பின்‌ மருத்துவரைப்‌ பற்றி நன்றாக நினைவுக்கு வந்து விட்டது. ஏனெனில்‌ ஒரு நாள்‌ முழுவதும்‌ இவரால்‌ நாங்கள்‌ பதட்டத்தில்‌ இருந்திருக்கிறோம்‌. இது நடந்து பதினேழு வருடங்கள்‌ இருக்கும்‌. இப்போது மருத்துவ மேற்படிப்பிற்கான நுழைவுத்‌ தேர்வுகள்‌ அருகிலுள்ள மாநில மாவட்டத்‌ தலைநகரிலேயே நடக்கின்றன. முன்பெல்லாம்‌ சென்னையில்‌ மட்டும்‌ தான்‌ நடக்கும்‌. அந்தத்‌ தேர்வையோட்டி தென்‌ மாவட்டங்களில்‌ இருந்து பட்டமேற்படிப்பு படிக்க விரும்பும்‌ எம்பிபிஎஸ்‌ பட்டதாரிகள்‌ அனைவரும்‌ ஓன்று போல ரயில்களில்‌ டிக்கெட்‌ முன்பதிவு செய்து கிளம்புவோம்‌.

அப்படியான ஒரு நாளில்‌ நானும்‌ என்‌ கோழர்கள்‌ சிலரும்‌ பயணிக்க, அன்று ரயிலில்‌ இந்த சீனியர்‌ மருத்துவரை சந்தித்தோம்‌. எங்களுக்கு அருகில்‌ தான்‌ அவருக்கு இருக்கை ஒதுக்கப்பட்டு இருந்தது. அவருடைய பையை வைத்துவிட்டுச்‌ விட்டுச்‌ சென்றவர்‌ எங்கோ சென்றார்‌. அடிக்கடி போய்க்‌ கொண்டும்‌ வந்து கொண்டும்‌ இருந்தவர்‌ இயல்பாக இல்லை என்பது எங்களுக்குத்‌ தெரிந்தது.