ചെങ്ങന്നൂരിന്റെ ജനകീയ മുഖം

പാദമുദ്ര 

- സജിൽ ശ്രീധർ

കേരളത്തിൽ കാ ഴ്ചബംഗ്ലാവിൽ കാണുന്ന മുതലക്കണ്ണീരിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ഈ ജനുസിൽ പെട്ട് കണ്ണീരൊഴുക്കുന്നവരാണ് പൊതു പ്രവർത്തകർ. അതിൽ കക്ഷിരാഷ്ട്രീയപരമായ ചേരിതിരിവുകളില്ല. കപട സ്നേഹവും കപടദുഃഖവും തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കാലത്ത് മാത്രമല്ല ദൈനംദിന ജീവിതത്തിൽ പോലും പൊതുവേദിയിൽ എത്തിയാൽ ഇത്തരക്കാർ പുറത്തെടുക്കും. യാതൊരുവിധമായ സ്നേഹത്തിന്റെയോ, ആത്മാർത്ഥതയുടെയോ അംശം പോലും ഇതിൽ തൊട്ടു തെറിച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ല.

ഒരു പഴയ ഉദാഹരണം പറയാം. തന്റെ മണ്ഡലത്തിൽ ആര് മരിച്ചാലും കാണാൻ പോവുകയും ഗ്ലിസറിന്റെ സഹായത്തോടെ കണ്ണീരൊഴുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു  ഒരു പ്രൊഫഷനൽ പൊളിറ്റീഷ്യൻ സാധാരണക്കാരന്റെ മരണ വിവരം അറിഞ്ഞ് ഇരയെ വീണുകിട്ടിയ ഉത്സാഹത്തോടെ അനുയായികൾക്കൊപ്പം കാണാൻ പോകുന്നു. ചെന്ന് കയറിയപ്പോൾ മുതൽ അദ്ദേഹം പരിതപിക്കാൻ തുടങ്ങി.

"കർത്താവേ... എന്തൊരു സ്നേഹമുളള മനുഷ്യനായിരുന്നു.. എപ്പം കണ്ടാലും ഓടി അടുത്തു വന്ന് കുശലം പറയും.. ഇന്നലേം കൂടി കണ്ടപ്പോ വിശേഷം ചോദിച്ചതാ...എന്നാ ഒണ്ട് സാറേന്ന്.. എന്നിട്ടിപ്പം

അടുത്തുനിന്ന് അനുയായി നേതാവിനെ തോണ്ടി. നേതാവ് അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ പ്രലപനം തുടരുകയാണ്. സ ഹികെട്ട് അനുയായി അദ്ദേഹത്തെ ബലമായി പിടിച്ച് മാറ്റി നിർത്തി പറഞ്ഞു: “സർ.. ആ മരിച്ചു കിടക്കുന്നയാൾ.. ഊമയാ എന്നിട്ടും കൂസലില്ലാതെ നേതാവ് അടവൊന്ന് മാറ്റിപ്പിടിച്ചു.

“മിണ്ടാൻ കഴിയില്ലെങ്കിലെന്താ... സംസാരിക്കുന്നവരെക്കാൾ സ്നേഹമായിരുന്നു മത്തായിച്ചേട്ടന് കണ്ടുനിന്നവർ ചിരിയടക്കി. ഇതാണ് നമ്മുടെ രാഷ്ട്രീയ നേതൃത്വങ്ങൾ.