பாலும் பழமும் கைகளில் ஏந்தி....

மழை சொட்டத்தொடங்கி இருந்த இரவு நேரத்து கடைசி பேருந்து.. அடித்துப் பிடித்து வேகமாய் உள்ளே ஏறிக்கொண்டேன்

- எஸ்.பர்வீன் பானு

ஜன்னல் ஓரம் எனக்காக காத்துக் கொண்டு இருந்தது.

பையை மேலே ஏற்றிவிட்டு சீட்டில் சாய்ந்து ஜன்னலை விசாலமாக்கினேன்,. ஆர்டர்விசயமாய் சென்னைக்கு போய்விட்டு சேலத்துக்குப் திரும்ப பயணம். மாதத்தில் மூன்று நான்கு டிரிப்புகள் இதுபோல் போயாக வேண்டும்.

வண்டி நகர இன்னும் நேரமிருக்கும் போல் இருந்தது. கொஞ்சம் முன் இருந்த பேருந்துகள் எல்லாம் ஒவ்வொன்றாய் உறுமிக்கொண்டு கிளம்ப, உலகத்தில் எல்லாருக்கும் நடக்கும் அதேகொடுமை எனக்கும் நடந்தது. நான் அமர்ந்திருக்கும் பேருந்துமட்டும் இன்னும் நடக்கப் பழகாமல் நடைமேடையை உரசிக்கொண்டு நின்றது.