છબીકલાના દિગ્ગજની ચિરવિદાય.....!

ઝવેરીલાલ મહેતાના જીવનને એક શીર્ષક પણ હતું પહેલે પાને ચાર કૉલમ

- દિલીપ ભટ્ટ

મારે કોઈ નામ નથી. મારા નામમાં તો ખાલી ત્રણ અટક છે. નામ તો તમારે મને આપવાનું છે બાપુ. એક તો હું ઝવેરી છું, પાછો લાલ છું અને પાછો મહેતા પણ છું. બોલો ત્રણ અટક થઈ ગઈ ને..? ઝવેરીલાલ મહેતાના જીવનને એક શીર્ષક પણ હતું પહેલે પાને ચાર કૉલમ. તેઓએ ગુજરાતી દૈનિકનો ચહેરો ઘડવાનું કામ કર્યું. દરરોજ એક સામાન્ય માણસ અસ્તિત્વનો સંઘર્ષ ખેલે એ રીતે તેઓ પોતાના ફોટોગ્રાફ માટેનો વિષય શોધતા રહેતા અને જબરજસ્ત ફિલ્ડવર્ક કરતા. દૂર દૂર સુધી જતા. બહુ જ લોકોને મળતા. અમદાવાદ આટલું મોટું થઈ ગયું છે તો પણ તમે ઝવેરીલાલ સાથે એમના સ્કૂટર પર બેસીને આજે પણ જો અમદાવાદમાં લટાર મારવા નીકળો તો ઓછામાં ઓછા ૨૦૦ જણા સાદ કરે કે એ ઝવેરીલાલ...! ભાગ્યે જ કોઈ પત્રકાર કે ફોટોગ્રાફર પ્રજા જીવનના પ્રવાહમાં આટલો બધો ઓતપ્રોત હોઈ શકે.

ગમે ત્યાં બેસી જાય, ગમે ત્યાં વાતે ચડી જાય. ગમે ત્યાં નાટક પણ કરવા લાગે અને બધાને ખડખડાટ હસાવે. એ જ રીતે ગમે ત્યારે રિસાઈ જાય અને ગમે ત્યારે ગુસ્સે થઈ જાય. એક વખત તમારાથી નારાજ થાય એટલે તમારા વિશે આખા ગામમાં એક લેક્ચર આપે. આખું ગામ તમને પૂછે કે ઝવેરીલાલ સાથે શું વાંધો પડી ગયો? કોઈ સર્વકાલીન પ્રિય નહીં અને સર્વકાલીન પણ અપ્રિય કોઈ નહીં. જિંદગીમા મારે કોઈની જરૂર પડવાની નથી એવી મનમાં સ્પષ્ટતા અને ખુમારી રાખીને તેઓ જીવન જીવ્યા અને ખરેખર જ જિંદગીમાં એમને કોઈની જરૂર પડી નહીં.