સંઘર્ષની તાવડીમાં શેકાઈને સંતાનોને પીરસ્યાં સુખી જીવન...

આયુષ્યની ત્રીશીની સાંજે એકાએક વૈધવ્ય આવી પડ્યું. હિંમત હાર્યા વિના એમણે ઘરોઘર જાતજાતની ચીજવસ્તુ વેચવાથી માંડીને લગ્નોમાં ફડ સર્વ કરવા જેવી કામગીરી બજાવીને એકલે હાથે સંતાનોને ભણાવ્યાં, એમને એક મુકામ પર પહોંચાડ્યાં.

- કેતન મિસ્ત્રી (મુંબઈ)

એમ કહેવાય છે કે બાળકની પહેલી શિક્ષક મા હોય છે. ફર્સ્ટ ફ્રેન્ડ પણ મા. અરે, બાળકનું જીવન પણ મા જ હોય છે, કારણ કે જીવન દેનારી પણ મા જ હોય છે. આ અંકનાં આગલાં પૃષ્ઠો પર માતા-પુત્રીની અમુક વિલક્ષણ જોડીની વાતો વાંચી. હવે જાણીએ ને માણીએ એક એવી માતાની વાત, જેણે પોતે કાંટાળી કેડી પર ચાલી સંતાનો માટે રાજમાર્ગ તૈયાર કર્યો. એમનું નામ પ્રીતિ જેઠવા. ત્રણ સંતાનનાં માતા. પુત્રી કંપની સેક્રેટરી. એક પુત્ર, વિશાલ જાણીતો છે મર્દાની-ટુથી લઈને છેલ્લે આવેલી ટાઈગર-થ્રી જેવી ફિલ્મ તથા વેબ-સિરીઝ હ્યુમન માટે. એ એના સોશિયલ મિડિયા હૅન્ડલ પર વિશાલ નરેશ પ્રીતિ જેઠવા એમ લખવાનું પસંદ કરે છે. બીજો પુત્ર રાહુલ પણ સક્ષમ અભિનેતા. અને વન્ડર વુમન જેવાં પ્રીતિબહેન એ શું કરે છે? જો કે પ્રૉપર ક્વેશ્ચન આમ હોવો જોઈએઃ એમણે શું કર્યું છે સંતાનોને અહીં સુધી પહોંચાડવા માટે? આ સવાલના જવાબ મેળવવા ચિત્રલેખા મળે છે પ્રીતિબહેનને... ઘડિયાળના કાંટા ઊંધા ફેરવી એ વાચકોને લઈ જાય છે દીવ.

જૈન મંદિરો, ઘોઘલાની ચોપાટી, ૧૬મી સદીનો કિલ્લો, વગેરે માટે જાણીતા કેન્દ્રશાસિત પ્રદેશ દીવના દિવસો સાંભરતાં પ્રીતિબહેન કહે છેઃ

મારો જન્મ દીવમાં. અમારો આઠ જણનો પરિવાર: મા-બાપ, પાંચ બહેન ને એક ભાઈ. પિતાને ટીબીનો વ્યાધિ. કારમી ગરીબી સિવાય કંઈ જ કાયમી નહોતું. મા ઘર ઘરનાં કામ કરતી. આમાં ભણવાનું તો ક્યાંથી થાય? શાળામાં શિક્ષકો પણ એમનાં ઘરનાં કામ અમને સોંપતા, ગણિત-વિજ્ઞાનના પિરિયડ પૂરા થાય ત્યાં સુધીમાં આટલાં કામ કરી આવો, વગેરે. માંડ સાતમી ચોપડી સુધી હું ભણી શકી.’

માત્ર ૧૬-૧૭ વર્ષની વયે પ્રીતિબહેનનાં લગ્ન મૂળ દીવના, પણ મુંબઈમાં વસતા નરેશ જેઠવા સાથે થયાં. એ મુંબઈમાં મશીન એમ્બ્રોઈડરીનું નાનું-મોટું કામ કરતા. ઘરના સૌ ઉત્સાહિત હતાઃ દીકરી લગ્ન કરીને મુંબઈ જાય છે. ૧૯૮૦ના એ દાયકામાં મુંબઈનું જબરું આકર્ષણ હતું (આજેય છે). છોકરો મુંબઈમાં કરે છે શું, રહે છે ક્યાં, એ બધું ગૌણ હતું. મુંબઈ શબ્દ જ મહત્ત્વનો હતો ઉત્સાહિત થવા માટે.