நெஞ்சில் ஒரு குயில்!

கூடத்தில் மௌனம் கவிழ்ந்து கிடக்கிறது. அது கூடமல்ல சியாமளாவைப் பொறுத்த வரைக்கும். குற்றவாளிக்கூண்டு. ஈஸிசேரில் சாய்ந்து கைகளைப் பிடறிக்குப் பின்னால் வைத்துக் கொண்டு எதிரே சற்றுதள்ளி வெடவெடக்க நின்றுகொண்டிருந்த மருமகளை எகத்தாளப் பார்வை பார்த்தார் சீனுவாசன்.

- கே.ஜி.ஜவஹர்

"இப்போ என்ன சொல்ல வர்றே நீ?"

பதில் சொல்லாமல் அமைதியாக இருந்தாள் சியாமளா.

சொல்லு இப்படி கல்லுளிமங்கியாட்டம் இருந்தா எப்படி.

புருஷன் என்ற ஏமாளி வெளி நாட்டுல வெயில் மழை,பனின்னு பாராம உழைச்சுக் கொட்டிட்டு இருக்கான். நீ உன் கூட வேலைபார்க்கிற பார்த்திபன் கிட்ட சிரிச்சு சிரிச்சு பேசிகிட்டு இருக்கிற.இன்னிக்கு அவன் கூட வண்டில வந்து இறங்குற அளவு முத்திப்போச்சு"

"சொல்லேன்டி! மாமா இவ்வளவு கேட்கிறார்ல?" பார்வதி அடிப்பதுபோல் அருகில் வந்து கத்தினாள்.

"அத்த..."

மிரண்டு பின்வாங்கினாள் சியாமளா.

"என்னடி அத்த பொத்த.ஏங்க.இவ சரிப்பட்டு வரமாட்டா.

பேசாம இவள அவ வீட்டிற்கு அனுப்பிடலாம். இவ இங்க இருந்தா மானத்தக் கப்பலேத்திருவா"

"அதைச்செய்வோம்மா முதல்ல.!” ஊர்மிளா தீபக்கின் தங்கை அவள் பங்கிற்குக் கத்தினாள்.

''ஊர்மீ" என்றாள் அவளைப் பார்த்து.

"போங்க பேசாதீங்க"

எல்லோரும் சியாமளாவை வார்த்தைகளால் கல்லெறிந்து கொண்டிருந்தார்கள்.

சியாமளா செல் ஒலிக்க ஆரம்பித்தது.! ஊர்மிளா எடுத்தாள்.