વાર્તાદાદા હરીશ નાયકની ચિરવિદાય

હરીશ નાયક આમ પોતાના જીવનના આખરી શ્વાસ સુધી કામ કરતા રહ્યા. બાળસાહિત્યના લેખક તરીકે તેઓ સતત બાળકો સાથે ઓતપ્રોત રહ્યા. જ્યારે પણ તક મળે ત્યારે બાળકોની વચ્ચે પહોંચી જઈને તેમને વાર્તા કહેવાનું જાણે શૂરાતન ચઢતું

હરીશ નાયક સાથેનો પ્રથમ પરિચય ગુજરાત સમાચારમાં જોડાયા પછી લગભગ એક વર્ષે થયો હતો. ૧૯૫૯નું એ વર્ષ હરીશભાઈનું બાળ સાહિત્યનું લેખન પાંચમા દાયકાથી ચાલતું હતું. તેઓ પણ એ જ સંસ્થામાં કાર્યરત હતા અને છતાં એ સંસ્થાનું બાળ સામિયક ઝગમગ તેમાં હરીશ નાયકનું બાળસાહિત્ય પ્રકટ થતું નહોતું. તેઓ સિને સાપ્તાહિકમાં લખતા હતા. એપ્રિલ ૧૯૬૦માં ઝગમગના સંપાદકના સહાયક તરીકે હું કામ કરતો થયો. ૧૯૬૨ના પ્રારંભે દૃષ્ટિવાન ચિત્રકાર ચંદ્ર ત્રિવેદી ઝગમગના સંપાદક બન્યા. તેમની સાથે સહાયક તરીકે હું હતો. આ ઘટનાએ હરીશ નાયકની સમગ્ર ભાવિ કારકિર્દી બદલી નાખી. એ બાળકો માટે પણ ઘણું સારું લખી શકશે એવી શ્રદ્ધા હતી. તેમણે હરીશ નાયકને ઝગમગમાં લખવા માટે મોકળું મેદાન આપ્યું. દર અઠવાડિયે ચારેક પાનાં હરીશભાઈ લખે એવું ગોઠવાયું. એ પછી દાયકાઓ સુધી હરીશ નાયક મુખ્યત્વે બાળકો માટે લખતા રહ્યા અને તેઓ બાળસાહિત્યકાર તરીકે સ્થાપિત થયા. જોકે એ દરમિયાન તેમણે ચિત્રલોકમાં નવલકથા પણ લખી. બપોરના દૈનિકમાં હાસ્ય કટાક્ષ પણ લખતા અને જ્યારે તેઓ સંદેશ જૂથમાં જોડાયા ત્યાં તેમને બાળ સંદેશનું કામ મળ્યું. એ છોડ્યું તો આકાર પ્રકાશને બાળ માસિક બુલબુલનું કામ સોંપ્યું અને જ્યારે એ બધું છૂટ્યું ત્યારે પોતાની માલિકીનું બાળ માસિક નાયક શરૂ કર્યું. બધી જ નોકરીઓ છૂટી ગઈ ત્યારે જીવવાનો એકમાત્ર માર્ગ આધાર શાળાઓમાં જઈને વાર્તાઓ કહેવાનો રહ્યો. તેઓ વિદ્યાર્થીઓને બાળ વાર્તા કહે અને બાળ સાહિત્ય વેચે એટલે બાળ સાહિત્ય સાથે તેમનો અતૂટ નાતો જોડાઈ ગયો. તેમણે નવલકથાઓ અને હાસ્ય પણ લખ્યું છે. એ બધું વિસરાઈ ગયું. હરીશ નાયકને આમ બાળસાહિત્યકાર તરીકે અનેકવિધ કામગીરી કર્યા પછી પણ નોકરી વિનાની સ્થિતિમાં કપરા સંઘર્ષના દિવસો પસાર કરવા પડ્યા.