તૈયાર મસાલાના વેચાણની પહેલથી મળી પ્રતિષ્ઠા

દાયકાઓ અગાઉ ગુજરાતના ઝાલોદ ગામમાં એક વેપારીએ નાના પૅકમાં ‘વસંત મસાલા’નો વેપાર માંડ્યો. ઉદ્યમ અને સિદ્ધાંતના જોરે એ નામ-દામ કમાયા. આજે એની સોડમ દૂરદેશાવર પહોંચી છે.

સાતેક દાયકા પહેલાંની વાત છે. ગુજરાતના પંચમહાલ જિલ્લાના ઝાલોદ ગામમાં રહેતા શ્વેતાંબર જૈન યુવાન બાપુલાલજી સોભાગમલ ભંડારી ભાડાની એક દુકાનમાં છૂટક અનાજ વેચે. ગામમાં કલકત્તાની જાણીતી બ્રાન્ડ ચાનાં નાનાં પાઉચ વેચાતાં. એ જોઈને એમને થયું, ઝાલોદથી પણ માલ દેશ તથા દુનિયામાં વેચાવા કેમ ન જઈ શકે?

ચાર ધોરણ ભણેલા, પણ ઉદ્યમી બાપુલાલજીએ વિચારને વેપારમાં પરિવર્તિત કરવા સ્વયં સાહસ કર્યું. એમાં પિતાએ પૈસા આપ્યા એટલે નજીકનાં ગામોના ખેડૂતો પાસેથી મરચું, હળદર, જીરું ખરીદીને ઝાલોદમાં ખંડાવીને વેચવાનું શરૂ કર્યું. એ માટે અમદાવાદથી મશીનરી ખરીદી અને ગામના શ્રમિકોને નોકરીએ રાખ્યા. એમણે પત્ની વસંતીબેનના નામથી વસંત પંચમીના શુભ દિને ‘વસંત ગૃહ ઉદ્યોગ’ સ્થાપ્યો. ઝાલોદથી પરગામ સુધી વેપાર વિસ્તારવાના સંકલ્પનું આ પહેલું પગથિયું. આ વાત ૧૯૭૦ની.

એ સમયે લોકો મરચું, હળદર, જીરું જાતે ખાંડતા કે ખંડાવતા, જ્યારે બાપુલાલજી નવતર વેપાર માટે જથ્થાબંધ મસાલા ખંડાવીને ૨૫-૫૦ પૈસા અને રૂપિયાનાં પાઉચમાં વેચતા. સમય જતાં ૧૯૭૮માં એક એક્સ્પોર્ટરને દસ હજાર કિલો મરચું આપ્યું. બાદમાં વીસેક હજાર ચોરસ ફીટ જગા ખરીદી અને આધુનિક મશીનો લીધાં. એમાં દૈનિક હજારેક કિલો મસાલા બનાવતા. સમય જતાં ચારેય પુત્ર ચંદ્રકાંત, ઓમપ્રકાશ, રાજકમલ અને આશિષને ધંધામાં જોડ્યા. આ ચારેય બાંધવે વેપાર વિસ્તારવા ૧૯૯૯માં ‘વસંત મસાલા પ્રાઈવેટ લિમિટેડ' સ્થાપી. આજે સવા પાંચ દાયકાની લાંબી મજલમાં ભંડારીપરિવારની ત્રીજી પેઢી વેપારમાં સક્રિય છે. વેપાર વિદેશ સુધી વિસ્તાર્યો છે.

કંપનીના દહેગામસ્થિત અત્યાધુનિક પ્લાન્ટમાં રોજ સરેરાશ ૬૦ હજાર કિલો મસાલા બને છે.