துஷ்யந்தன்

குழந்தைக்கு ஆறு வயதானது. ஆசிரமத்தில் நுழைய முயற்சிக்கும் சிங்கம்-புலி முதலான கொடிய விலங்குகளை எல்லாம், அந்தச் சிறு வயதிலேயே அடக்கி, ஒடுக்கி அவற்றால் விளையக்கூடிய ஆபத்துக்களைத் தடுத்தான் அச்சிறுவன்.

- பி.என்.பரசுராமன்

அனைத்திற்கும் மேலாக, ராட்சசர்கள் கூட அவனைக் கண்டாலே நடுங்கினார்கள். ஒரு சமயம் பெரும் ராட்சசன் ஒருவன் அங்கே ஆசிரமவாசி களுக்குத் தீங்கு செய்ய வந் தான். வந்தவனை மடக்கி,தன் முழங்கால்களாலேயே அடித்துக் கொன்றான் சிறுவன்.

அனைவரும் வியந்தார்கள்.'இவன் எல்லாவற்றையும் அடக்குபவனாக இருப்பதால், இவன் 'சர்வ தமனன்' எனப் பெயர் கொண்டவனாக இருக்கட்டும்'-என்றுஅச்சிறுவனுக்கு சர்வதமனன் எனப் பெயர் சூட்டினார்கள். (இந்த சர்வதமனன் தான் பெரும்புகழ் பெற்ற பரதன். நமக்குத் தெரிந்த பரதன் என்ற பெயரிலேயே பார்க்கலாம் இனி) பரதனுக்குப் பன்னிரண்டு வயதானது. அவனுக்குப் போர்க் கலைகள், யானையேற்றம், குதிரையேற்றம் என, அரசர்க்கு உண் டான அனைத்தையும் சொல்லிக் கொடுத்திருந்தார் கண்வமுனிவர்.

"இதற்குமேல் இவளை இங்கே வைத்திருப்பது சரியல்ல. துஷ்யந்த மன்னனிடம் அனுப்பிவிட வேண்டும்" என்று தீர்மானித்த கண்வமுனிவர், தகுந்த பாதுகாப்போடு சகுந்த லையையும் அவள் பிள்ளை பரதனையும், துஷ்யந்தனிடம் அனுப்பினார் கண்வ முனிவர்.

சகுந்தலைக்கும் பரதனுக்கும் துணையாக வந்தவர்கள், நகரத்திற்குள் நுழைந்ததும் வந்தவழியே திரும்பிவிட்டார்கள். அரசவீதியில் ஓர் அனாதையைப்போலப் பிள்ளையுடன் தனித்து விடப்பட்ட சகுந்தலை, அழுதபடி அரண்மனையை அடைந்தாள்.

அரசவையில் இருந்த மன்னர் துஷ்யந்தனிடம் போய் நின்றாள். அனைவரும் அவளைப் பார்க்க, அவளோ, "மகனே! உன் தந்தையான இந்த அரசருக்கு வந்தனம் செய்!" என்றாள்.

சகுந்தலையின் வார்த்தைகளைக் கேட்டு அனைவரும் திகைத்தார்கள். துஷ்யந்தனோ, விவரங்களை உணர்ந்தாலும் வாய் திறந்து 'பளிச்' சென்று ஏதும் சொல்லமுடியாத நிலையில் இருந்தார்.