ഗാർഡൻ സിറ്റിയിൽനിന്ന് മഴമേഘങ്ങളുടെ നാട്ടിലേക്ക്

യാത്രകൾ ഓർമകളാണ്. ഗൃഹാതുരമായ ബെംഗളൂരു നഗരത്തിൽനിന്ന് അഗുംബെയിലെ മഴമേഘങ്ങളെച്ചുറ്റി

- CK VINEETH

ബന്ദിപ്പുരിൽ നിന്ന് ബെംഗളൂരു എത്തിയപ്പോൾ ഒന്നും അപരിചിതമായി തോന്നിയില്ല. ബാംഗ്ലൂർ എഫ്.സിക്കുവേണ്ടി കളിക്കുമ്പോൾ സ്ഥിരമായി യാത്രചെയ്തിരുന്നത് ഇതുവഴിയാണ്. മൈസൂർ പാലസും ഫിലോമിനാ ചർച്ചുമൊക്കെ പിന്നിട്ട് മുന്നോട്ട് പോയി. നഗരത്തിലെ ഗതാഗതക്കുരുക്കിലേക്ക് ചന്നിറങ്ങുമ്പോൾ തിരക്കിട്ടോടിയിരുന്ന പഴയകാലം ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പരിശീലനം കഴിഞ്ഞ് പോകുന്ന വൈകുന്നരങ്ങൾ. സ്വപ്നങ്ങൾ കണ്ടുമറക്കാനുള്ളതല്ല, കഠിനാധ്വാനത്തിലൂടെ നേടിയെടുക്കാനും ചേർത്തുപിടിക്കാനുമുള്ളതാണെന്ന് പഠിപ്പിച്ച കാലം. പരിശീലന ദിനങ്ങളും മത്സരങ്ങളുമെല്ലാം ഓർത്തെടുത്തുകൊണ്ട് വാഹനത്തിരക്കിലേക്ക് ഊളിയിട്ടു.

ബെംഗളൂരുവിൽ എത്തിയശേഷം ഏറ്റവും അടുത്ത ചില സുഹൃത്തുക്കളെ മാത്രം കണ്ടു. കുറെ കാലത്തിനുശേഷം വീട്ടിലുണ്ടാക്കിയ, രുചികരമായ ഇഷ്ടപ്പെട്ട ഭക്ഷണമായിരുന്നു സുഹൃത്തിന്റെ വീട്ടിൽ ഒരുക്കിയത്. അപ്പോഴേക്കും ഒരു ദൂരയാത്രയ്ക്ക് പോകാൻ മാനസികമായി തയ്യാറായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

യാത്രകളുടെ മുന്നൊരുക്കം രസമുള്ള കാര്യമാണ്. നല്ല തണുപ്പുള്ള സ്ഥലത്തേക്ക് പോകേണ്ടിവന്നാലോ? അതുകൊണ്ട് ജാക്കറ്റ്, ഗ്ലൗസ്, സോക്സ്, മാസ്ക് തുടങ്ങിയ സാധനങ്ങളെല്ലാം വാങ്ങി. അതിനിടെ പാലക്കാട്ടുള്ള സുഹൃത്ത് അരുണേട്ടൻ വിളിച്ച് യാത്രയിൽ ഒപ്പമുണ്ടാകുമെന്ന് പറഞ്ഞു.

ഇനിയെങ്ങോട്ടാണ് പോകേണ്ടത്. വെറുതേ ആലോചിച്ചു. പുതിയ വഴികൾ കണ്ടത്തേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ഏറെ നാളായി പോകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു സ്ഥലമുണ്ട്. അഗുംബെ. അവിടേക്കുതന്നെയാകട്ടെ. ഹിൽസ്റ്റേഷനാണ് അഗുംബെ. ടെന്റ് കെട്ടി താമസിക്കാനാകുമോ എന്ന് ഉറപ്പില്ലായിരുന്നു. ദൊഡ്ഡമന എന്ന സ്ഥലത്ത് പ്രായമായ സ്ത്രീകൾ നടത്തുന്ന ഹോം സ്റ്റേ ഉണ്ടെന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ടൂർ പ്ലാനറെ വിളിച്ചപ്പോൾ, കോവിഡുകാരണം ഹോം സ്റ്റേ നിർത്തിവെച്ചിരിക്കുകയാണെന്ന് അറിഞ്ഞു. അതു കൊണ്ട് ഹോട്ടലിൽ മുറി ബുക്ക് ചെയ്തു.

കളിക്കളവും ആരവങ്ങളും എല്ലാം അവിടെത്തന്നെയുണ്ട്. പക്ഷേ, ഞാൻ അവിടെയെങ്ങുമില്ല. വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം ആദ്യമായാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു യാത്ര പോകുമ്പോൾ നമ്മൾ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന വഴി തെറ്റിപ്പോകാം. ചിലപ്പോൾ അപ്പോൾ ശരിയായ വഴിയിലെത്താൻ ശ്രമിക്കും. സമയം എടുത്താണെങ്കിലും ലക്ഷ്യത്തിലെത്തുക എന്നതാണല്ലോ പ്രധാനം.

ബാഹുബലിയുടെ മുന്നിൽ