જ્યાં પ્રવેશ માટે માર્કશીટ જોવામાં નથી આવતી

એક એવી શાળા જેના આંગણે આવનાર દરેક વિદ્યાર્થી શિક્ષણનો હકદાર છે

- જિજ્ઞાસા સોલંકી

પરીક્ષામાં વિદ્યાર્થી ચોરી કરે એના કરતાં એને ચોરી કરવાનું મન જ ન થાય એવી પરિસ્થિતિનું સર્જન કરવામાં આવે તો? જો શિક્ષક દરેક વિદ્યાર્થી પાછળ યોગ્ય મહેનત કરી માર્ગદર્શન આપે તો એ વિદ્યાર્થી ક્યાંય પાછળ પડતો નથી. જે શિક્ષણ ઉત્તમ મૂલ્યો કેળવી શકે તેને જ સાચું શિક્ષણ કહેવાય. માર્ટીન લ્યુથર કિંગ કહે છે કે, બુદ્ધિમત્તા અને ચારિત્ર એ સાચા શિક્ષણનું લક્ષ્ય છે. સમાજ વિકાસના પંથે દોડે એ જ સાચું શિક્ષણ. આ તમામ વાતો સાથે સુરતની એક શાળાનું શિક્ષણ બંધબેસતું આવે છે. કેમ કે અહીં વિદ્યાર્થીઓને માર્કશીટ જોઈને એમિશન આપવામાં નથી આવતું, પરંતુ તેઓ માને છે કે અમારે આંગણે આવેલા દરેક વિદ્યાર્થીને અમારે શિક્ષિત કરવું જ રહ્યું. એ પણ એવા વિદ્યાર્થીઓ જેઓ સાવ સામાન્ય ઘરના હોય. માતા-પિતા મજૂરી કામ કરતાં હોય, જે બાળકો પાછળ યોગ્ય ધ્યાન આપી શકતાં ન હોય. જ્યાં અજ્ઞાનનો અંધકાર છવાયેલો હોય, એવાં બાળકોને આંગળી પકડીને જ્ઞાનરૂપી પ્રકાશ તરફ દોરી જાય છે. અહીં દરેક શિક્ષક દરેક વિદ્યાર્થીને આત્મીયતાપૂર્વક સધિયારો આપી એમના અભ્યાસને રુચિકર બનાવે છે.

ધોરણ ૧૨ સામાન્ય પ્રવાહમાં અભ્યાસ કરતી વિહિતા હરીશભાઈ તરસરિયા ૯૯.૭૭%, ભાવિકા ભાવિકા જીવાભાઈ ડાકી ૯૯.૩૪%, ઉર્વિશા વિપુલભાઈ વરિયાએ ૯૯.૯૦%, પર્સન્ટાઇલ મેળવ્યા છે. તો ઉર્વિશાની નાની બહેન હિમાંશી વિપુલભાઈ વરિયાએ પણ દસમા ધોરણમાં ૯૯.૯૩ પર્સન્ટાઇલ સાથે સમગ્ર શાળામાં બીજો ક્રમાંક પ્રાપ્ત કર્યો છે. આ તમામ વિદ્યાર્થિનીઓમાં એક કોમન વાત એ છે કે તેમના પિતા હીરાનું મજૂરીકામ કરે છે, જ્યારે માતા એક સીધી સાદી ગૃહિણી છે. મહિનાના અંતે બે છેડા માંડ ભેગા થતા હોય ત્યાં દીકરીઓને ટ્યૂશન અપાવવાનું વિચારી પણ નથી શકતાં. તેમની પોતાની મહેનત અને શાળાના શિક્ષકોના યોગ્ય માર્ગદર્શનને લીધે આવી ઝળહળતી સફળતા પ્રાપ્ત થઈ છે.