ગ્રંથમંદિરો' થકી શિક્ષકો દ્વારા મા સરસ્વતીની આરાધના

કચ્છના અમુક શિક્ષકો વિદ્યાર્થીઓને શિક્ષણ આપીને જ પોતાની ફરજની ઇતિશ્રી સમજતા નથી. તેઓ વિદ્યાર્થીઓ અને સમાજને વધુ ને વધુ આપવા માટે પ્રયત્નશીલ રહે છે. નાનકડા ગામમાં વિદ્યાર્થીઓને અને વડીલોને ઇતર વાંચન માટે કોઈ જ સગવડ ઉપલબ્ધ ન હોય ત્યારે કોઈ શિક્ષકો લાઇબ્રેરી, વાંચનાલય અને ઝોલા લાઇબ્રેરી ચલાવીને લોકોમાં વાંચનની ભૂખ જાગૃત કરે છે.

- સુચિતા બોઘાણી કનર

આજે મોબાઇલ, ઇન્ટરનેટના જમાનામાં લોકોની વાંચનભૂખ ઘટી ગઈ હોવાની વારંવાર ફરિયાદો થાય છે. તેવા સમયમાં લોકોને વાંચતા કરવાની વાત ખરેખર એક પડકાર સમી છે. નાનાં-મોટાં શહેરો ગામો જ્યાં ખાનગી, સરકારી કે ટ્રસ્ટનાં પુસ્તકાલયો છે, ત્યાં પણ આજે સાહિત્યનો આસ્વાદ માણવા આવનારા વાચકોની સંખ્યા કરતાં વધુ સંખ્યા સ્પર્ધાત્મક પરીક્ષાની તૈયારી કરવા આવનારા વિદ્યાર્થીઓની હોય છે. તેના કારણે પુસ્તકાલયો આજે શૈક્ષણિક વાંચનાલયમાં ફેરવાતાં જાય છે. તેવા સમયે માત્ર વિદ્યાર્થીઓ જ નહીં, પરંતુ ગામના વયસ્કોને પણ વાંચતા કરવાનું જાણે પ્રણ લીધું હોય તેમ કચ્છના અમુક શિક્ષકો પુસ્તકાલયની પ્રવૃત્તિમાં ઓતપ્રોત થઈ ગયા છે. રાપર તાલુકાના બાલાસરમાં જે કુટુંબની ત્રણ પેઢીઓ શિક્ષક તરીકે બાળકોને ભણતર સાથે ગણતર પણ શીખવે છે, તે કુટુંબના એક શિક્ષક પોતાના વતનમાં દાતાઓની મદદથી સુંદર ગ્રંથમંદિર ચલાવે છે. તો મુન્દ્રા તાલુકાના દેશલપર ગામના હેડટીચર અને મોટી ખાખર ગામે રહેતા એક જ્ઞાનગુરુ પણ પોતાના ગામમાં પુસ્તકાલયની પ્રવૃત્તિમાં મશગૂલ છે. ભુજ રહેતાં અને નારાણપર ગામની માધ્યમિક શાળાનાં વિજ્ઞાન શિક્ષિકા નારાણપર ઉપરાંત આસપાસનાં ૬ ગામોમાં લોકોમાં વાંચનવૃત્તિ વધે તે માટે વિદ્યાર્થિનીઓની મદદથી ઝોલા લાઇબ્રેરી ચલાવે છે. કદાચ આવી લાઇબ્રેરીઓનો ફાયદો ઓછા લોકો ઉઠાવતા હશે, પરંતુ ગામના લોકો આવી પ્રવૃત્તિના કારણે પુસ્તકોથી વાકેફ થઈ રહ્યા છે, નવી પેઢી પુસ્તકો તરફ વળી રહી છે, તે જ મોટો ફાયદો છે.