જ્યારે ડીપ સ્ટેટે હોળી રમવાની મનાઈ ફરમાવી

અમારે શું કરવાનું છે? કઈ ચરી પાળવાની છે, તેનો આદેશ મોબાઇલ પર આવી જાય. આ ડીપ સ્ટેટે તો હેરાન-પરેશાન કરી મૂક્યા છે. ઘરમાં કમાઈએ અમે બંને. તકલીફો પડે તો અમને અને સાલુ...ચાલે સાસુમાનું

- વિનોદ પંડ્યા

ઘણાં વરસો પછી સ્કૂલના જૂના મિત્ર છેલભાઈએ મિત્રો પાસેથી મારો નંબર મેળવી મને ફોન કર્યો. મને પૂછ્યું કે, ‘આ હોળીમાં રંગે રમવાના કે નહીં? આપણે સ્કૂલમાં હતા ત્યારે ખૂબ રમતા હતા.’

મેં જવાબમાં કહ્યું કે, ‘આ વખતે રમવાની મનાઈ ફરમાવાઈ છે. રંગે રમવાનું નથી.’

‘કોણે મનાઈ ફરમાવી?' છેલભાઈએ પૂછ્યું.

ડીપ સ્ટેટ તરફથી ના આવી છે.' મેં જવાબમાં કહ્યું.

‘ઓ..હો..હો.. આ ડીપ સ્ટેટે તો ખરી કરી છે. સનાતનને તોડવાનું આ અમેરિકન કાવતરું છે. ક્યાં ક્યાં સુધી પહોંચી ગયું છે ડીપ સ્ટેટ? પણ તમને ડીપ સ્ટેટ તરફથી ક્યારે અને કેવી રીતે ના પાડવામાં આવી? રંગે નહીં રમવું એવું ક્યાંથી જણાવવામાં આવ્યું?'

‘સુરતથી ફોન આવ્યો હતો.' મેં એમને જણાવ્યું.

‘તમે અમદાવાદમાં રહો છો અને ડીપ સ્ટેટનો ફોન સાવ સુરતથી જ આવ્યો. એમ કેમ?’

‘એટલા માટે કે સુરતમાં મારું સાસરું છે.’

‘સાસુમા જીવે છે?’

છેલભાઈને મારા કહેવાનો અણસાર આવી ગયો હશે, તો પણ બોલ્યા કે, એ બરાબર સમજ્યા નથી.

મેં ફોડ પાડતાં કહ્યું કે, ‘રોજ સવારના નવ વાગે મારી ઘરવાળીને એની મા એટલે કે મારાં સાસુનો ફોન આવી જાય. એમણે ત્રણચાર પેઢીથી ચાલ્યા આવતા નિયમો મગજની બુકમાં લખી રાખ્યા છે. જો કોઈ નિયમ મળતો ન હોય તો જાતે ઊભો કરે. અમારા ઘરનો વહેવાર મારી કે અમે બંનેની રીતે ચલાવીએ કે ડીપ સ્ટેટનો કોઈક જુદો જ હુકમ આવી જાય. મારી ઘરવાળી મારી ઘરવાળી બની તેના કરતાં પણ પચ્ચીસ વરસથી એ એની માની દીકરી છે. લોહી, પ્રકૃતિ પણ એનાં છે અને વધુ સંગ પણ એનો જ રહ્યો. એકાદશીને દિવસે લસણ, કાંદા નહીં ખાવાના, ગ્રહણના દિવસે બધું રાંધેલું ફેંકી દેવાનું, રીંગણાના શાકમાં વધુ જીરું નાખવાનું, ફરાળમાં આ લેવાય, તે ન લેવાય, સોમવતી અમાસના દિવસે પિતૃઓનું તર્પણ કરવું, અમુક દિવસે હોળી કે ધુળેટી આવતી હોય તો પુરુષોએ રંગે ન રમવું. આવા ફરમાનોનું એક મોટું બંધારણ એમની પાસે છે. રોજ સવારે નવ વાગ્યે એ દિવસે અમારે શું કરવાનું છે? કઈ ચરી પાળવાની છે, તેનો આદેશ મોબાઇલ પર આવી જાય. આ ડીપ સ્ટેટે તો હેરાન-પરેશાન કરી મૂક્યા છે. ઘરમાં કમાઈએ અમે બંને. તકલીફો પડે તો અમને અને સાલુ...ચાલે સાસુમાનું.’