நிறம் மாறும் நேசங்கள்!

அதிகாலை பரபரவென்று மனிதர்களின் நடமாட்டம் ஆரம்பமாயிற்று. வயல்கரைக்குச் செல்லும் உழவர்களின் சரக்சரக் என்ற நடை. பசுக்களைக் கொண்டு போய் ஒவ்வொருவர் வீட்டின் முன்பும் நிறுத்தி நுரைக்க நுரைக்க கறக்கும் பாலை அப்படியே ஒவ்வொருவர் வீட்டிலும் கொடுத்து விட்டுப் போகும் பால்காரர்கள் சத்தம்.

- ராமிசெல்லக்குமார்

"ஏண்டா அம்பி பாலில் தண்ணீர் சேர்த்தியா? தண்ணீரில் பால் கலந்தியா?" என்ற வார்த்தைகளை யெல்லாம் அங்கே ஒரு போதும் கேட்க முடியாது. அவ்வளவு நேர்மை. அதனால் விசுவாசம். அந்த ஊர்ஜனங்கள் இன்னும் பாக்கெட் பாலுக்கு மாறவில்லை.

பட்டணங்களில் வானைத் தொடுமளவு உயர்ந்து நிற்கும் அபார்ட்மெண்ட்களில் சாணித் தெளிப்பும் கிடையாது. புள்ளி வைத்த கோலங்களின் அழகையும் பார்க் கமுடியாது.

சர்வோத்தம் மெதுவாக எழுந்தார். புறக்கடை பக்கம் போய் கிணற்றில் 2 வாளி நீரை எடுத்து ஊற்றி பல்தேய்த்து விட்டு அடுக்களைக்குப் போனார்.

அடுப்பின் ஓரத்தில் மண்பானையில் நேற்று வடித்த சாதத்தில் கஞ்சித் தண்ணீரும், வெந்நீரும் ஊற்றி பக்குவப்படுத்தி வைக்கப் பட்டிருந்த நீராகாரத்தை ஒரு சொம்பில் ஊற்றி அதில் 2 உப்புக் கல்லு போட்டு பட்டாலைக்கு வந்தார்.