સ્વીકારના માણસ થઈ જાવ

છ પાર્ટનર અને ૩૫ જણાના સ્ટાફથી ધમધમતી ઑફિસ હોય કે પછી લાયન્સ ક્લબ, લોહાણા મહાપરિષદ, લોહાણા હૉસ્ટેલ કે સોમૈયા હૉસ્પિટલની કમિટીની મીટિંગ્સ, હસમુખભાઈને આ બધું સતત વ્યસ્ત રાખે છે

હસમુખભાઈ જોબનપુત્રા ચાર્ટર્ડ એકાઉન્ટન્ટ

ઈફ યુ આર અલોન ઍન્ડ નૉટ હપ્પી ધેન યુ આર ઈન બૅડ કંપની અર્થાત્ તમે એકલા હો, પણ ખુશ ન હો તો સારી સંગતમાં નથી એમ માનવું.

મુંબઈમાં સીએ તરીકે ધીકતી પ્રેક્ટિસ કરતા ૭૨ વર્ષી હસમુખભાઈ જોબનપુત્રાએ પથ્થર કી લકીરની જેમ આ સૂત્ર જીવનમાં ઉતાર્યું છે. એમની બન્ને દીકરીઓ વિદેશ સેંટલ થઈ છે અને પત્ની હેમાબહેન છ વર્ષ પહેલાં દેવલોક પામ્યાં ત્યારથી એ એકલા રહે છે. જો કે એકલવાયા બિલકુલ નથી.

હસમુખભાઈ ચિત્રલેખાને કહે છેઃ ‘અઠવાડિયામાં ત્રણ વાર યોગશિક્ષક અને એક વાર મસાજવાળો ઘરે આવે, બાકીના દિવસોમાં હું મોર્નિંગ વૉક પર જાઉં. રસોઈયો, કામવાળીની અવરજવર થતી હોય. બીજું, નાનપણથી મને રોજ શાકભાજી લેવા જવાની ટેવ છે, જે મારા માટે સ્ટ્રેસ બસ્ટર છે. ત્યાર પછી સવારે દસ વાગ્યે ડ્રાઈવર આવે એટલે હું ઑફિસે જતો રહું.’