-અને એક નવું અમદાવાદ..!

પૂર્વ અમદાવાદ, મણિનગર કાયમની કમબખ્તી. જેવો બે પાંદડે થયો, ઉચાળા ભરીને પશ્ચિમ તરફ ભાગે! આટલો મોટો ઔદ્યોગિક વિસ્તાર એના પડખે પણ ગ્લેમર હંમેશાં પશ્ચિમ તાણી ગયું..!

- શૈશવ વોરા

જીવતું, જગાડતું, જાગતું, ધબકતું, ઊંઘતું અને જરૂર પડ્યે અચ્છા અચ્છાને ઊંધાડી દેતું.. અચ્છા અચ્છાની ઊંઘ પણ ઉડાડી દેતું મારું અમદાવાદ.

ગાંધીનગર હોય કે દિલ્હી, રાજનીતિને દિશા નિર્દેશન સાબરમતીના કાંઠેથી જ થયા છે અને આજે પણ થાય..!

મોહનબાપાને રાણી વિક્ટોરિયાના વારસોને તગેડી મૂકવા માટે ધૂણી ધખાવવા તો મહર્ષિ દધીચિની લાઇનમાં જ આવવું પડ્યું.

પહેલો આવે કોચરબ આશ્રમ, પછી દધીચિનો આરો અને એના પછી આવે સાબરમતી આશ્રમ..!! છેક મહર્ષિ દધીચિથી લઈને આજ સુધીનો ઇતિહાસ સાક્ષી છે કે એ જમાનાની ‘સાભ્રમતી’ અને આજની ‘સાબરમતી’ના પાણી જે પીવે એ થાય તો વજ્ર જેવા જ મજબૂત..

આજની અમદાવાદી ભાષામાં કહું તો ‘વજ્જર જેવા અમદાવાદી’..!!

૧૦૫ મિલોના ભૂંગળા, સાક્ષાત્ મહાદેવ દ્વારા રચાયેલા રાગ ભૈરવના ગાવા વગાડવાના સમયે દિવસના પ્રથમ પ્રહરે ગુંજતી સાયરનો.., જેના લીધે એક જમાનામાં માન્ચેસ્ટરની ઉપમા મળી હતી તે આ શહેરને, એ ભૂંગળાં શાંત થઈ ગયાં, કાળની ગર્તામાં ખોવાયાં..

પણ આ સાબરમતીનું પાણી જેનું નામ અને વજ્જર જેવો અમદાવાદી, નરોડા જીઆઇડીસીએ ધીરજલાલ હીરાચંદ અંબાણી પેદા કરીને દેશને સોંપી દીધો, એમની સાથે સાથે એ જ સમયગાળામાં જેમ રાક્ષસના લોહીના એક ટીપામાંથી અનેક રાક્ષસો પેદા થાય તેમ બંધ મિલોના કમ્પાઉન્ડમાંથી પીરાણા ચોકડીથી લઈને વાયા નારોલ-જશોદા-સીટીએમ-મેમ્કો-નરોડા પાટિયા-નાના ચિલોડાના પચ્ચીસ કિલોમીટરના ડાબે બે કિલોમીટર અને જમણે પાંચ કિલોમીટર એમ કુલ મળીને આશરે પોણા બસ્સો-બસ્સો સ્ક્વેર કિલોમીટરના વિસ્તારમાં નાનેથી લઈને મોટા અનેક ઉદ્યોગો અમદાવાદીઓએ ઊભા કરી મૂક્યા.

નામ લેતાં થાકો.. ટોરેન્ટ, કેડિલા (બંને), નિરમા, વાડીલાલ, અદાણી, મેઘમણી.. એક પછી એક.. એમ લિસ્ટ ઘણું લાંબું જાય. આ સાબરમતીના ‘વજ્જર’ જેવા પાણીનું..!!!

મરવું એ અમદાવાદનો સ્વભાવ નથી, અમદાવાદ પાસે એનો મિજાજ છે..

કયો છે ત્યા? હેંડ તો..?

કેમ? ધંધો વાંઝિયો હોય? એણે કર્યું તો આપણે કેમ ના થાય? હેંડ હેંડ ઊઠ..

પડેલા અમદાવાદીને લડી લેતા આવડે છે,

સાબરમતીની માટીમાંથી ઊભા થાય છે,

મોટા મોટા બિઝનેસ એમ્પાયરો,

‘મહાન રાષ્ટ્રોના નિર્માણ મહાન કંપનીઓની પીઠ ઉપર જ થાય છે..!’