ഗരുഡൻകാവിലെ നാഗത്താൻമാർ

ആയുസ്സ് നീട്ടിക്കിട്ടാനായി ജന്മശത്രുവായ ഗരുഡന്റെ നടയിലേക്കെത്തുന്ന നാഗങ്ങൾ. തിരൂരിലെ വെള്ളാമശ്ശേരി ഗരുഡൻകാവ് ക്ഷേത്രത്തിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ ഐതിഹ്യങ്ങൾ കൂട്ടുവരുന്നു

- PV SURAJ

ഐതിഹ്യങ്ങളുടെയും മിത്തുകളുടെയും കൈ പിടിച്ചല്ലാതെ ചില യാത്രകൾ തുടങ്ങാനാകില്ല, പ്രത്യേകിച്ച് തീർഥാടനങ്ങൾ. ഇതുപോലെ മറ്റൊന്നില്ല എന്നുറപ്പുള്ള സ്ഥലത്തേക്കാണ് പോകുന്നതെങ്കിൽ യാത്രയുടെ ആവേശം കൂടും. തിരൂരിന് സമീപമുള്ള വെള്ളാമശ്ശേരി ഗരുഡൻ കാവ് അത്തരമൊരു ഇടമാണ്. കേരളത്തിൽ ഇതുപോലെ വേറൊന്നില്ല, ഒരുപക്ഷേ, ഇന്ത്യയിലും.

മഴ തിമിർത്തു പെയ്യുന്ന പുലർകാലത്ത് തുടങ്ങിയ യാത്രയാണ്. മലപ്പുറത്തിന്റെ മണ്ണിലൂടെ മുന്നോട്ടുപോയി ചമ്രവട്ടത്തെ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന നിളയെച്ചുറ്റി പൂഴിക്കുന്നിലെത്തി. ഇവിടെനിന്നുള്ള വഴി നേരേചെല്ലുന്നത് ക്ഷേത്രത്തിലേക്കാണ്. മുന്നോട്ടുപോകെ മഴയുടെ നരച്ച തിരശ്ശീലയ്ക്കപ്പുറം ചില പുരാണകഥകൾ തെളിഞ്ഞു. ആ കഥകളറിയാതെ മുന്നോട്ടുപോകാനാവില്ല, കാരണം അതെല്ലാം കാണാൻ പോകുന്ന മൂർത്തിയെക്കുറിച്ചുള്ളതാണ്. പക്ഷിരാജാവായ ഗരുഡനെക്കുറിച്ചുള്ളത്.

ഒരിക്കൽ കശ്യപൻ തന്റെ പത്നിമാരായ കദ്രുവിനോടും വിനതയോടും എങ്ങനെയുള്ള സന്താനങ്ങളെയാണ് ആവശ്യമെന്ന് തിരക്കി. ശക്തൻമാരായ ആയിരം പുത്രന്മാരെ വേണമെന്ന് കദ്രു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ വാസുകി, അനന്തൻ തുടങ്ങിയ നാഗങ്ങൾ മക്കളായി പിറന്നു. വിനതയാവട്ടെ കദ്രുവിന്റെ ആയിരം പുത്രന്മാരെക്കാൾ ശക്തരായ രണ്ട് മക്കളെയാണ് ആവശ്യപ്പെട്ടത്. അതിനായി രണ്ട് മുട്ടകളും ലഭിച്ചു. കാലമേറെയായിട്ടും മുട്ടകൾ വിരിഞ്ഞില്ല. അക്ഷമ മൂത്ത് വിനത ഒരു മുട്ട പൊട്ടിച്ചു. അതിൽനിന്ന് പകുതി മാത്രം വളർന്ന അരുണൻ ജന്മമെടുത്തു. അക്ഷമ കാണിച്ച അമ്മ, കദ്രുവിന്റെ ദാസിയാവട്ടെ എന്ന് ശപിച്ച്, ഇനി പിറക്കുന്ന പുത്രൻ ശാപ മോക്ഷത്തിനുള്ള വഴിതുറക്കുമെന്നു പറഞ്ഞ് അരുണൻ മറഞ്ഞു.