അങ്ങകലെയൊരു ഗ്രാമത്തിൽ

വാങ്മയചിത്രംപോലെ ഒരു കുടിയേറ്റഗ്രാമം. ഹിറ്റാച്ചിമലയുടെ ഉച്ചി തൊട്ട് കുരിശുമലയിലെ പുലരികണ്ട് ഏലപ്പീടികയിലെ നാട്ടുവഴികളിലൂടെ...

- Rekha Nambiar

വേനലിൽ മഞ്ഞിൻ കുളിരുള്ള ഉടുപ്പിട്ട്, പെരുമഴയത്ത് പെരുമ്പറ കൊട്ടുന്ന മലവെള്ളപ്പാച്ചിലിന്റെ മേലങ്കിയണിഞ്ഞ് ഒരു നാട്. മാനത്തൊരു കാറ് കണ്ടാൽ ഉള്ളം കിടുങ്ങിയാലും ഒരു ഇളവെയിൽച്ചൂടിൽ സന്തോഷം ഉറഞ്ഞുവരുന്ന ദേശം. വസന്തം വന്നണയുമ്പോൾ പോയവരെല്ലാം ഇവിടേക്ക് തിരികെവരും. അവർക്കൊപ്പം കൗതുകംപൂണ്ട കണ്ണുകളുമായി സഞ്ചാരികളും കുന്നുകയറാൻ തുടങ്ങും. നാട്ടുനന്മയുടെ, പ്രാദേശികരുചികളുടെ, അറിയാത്ത കാഴ്ചകളുടെ, അനുഭവങ്ങളുടെ മേളമറിയാനാണ് കണ്ണൂരിന്റെ നാട്ടുവഴികളിലൂടെ, ഏലപ്പീടികയിലേക്ക് എത്തിയത്.

തലശ്ശേരി-ബാവലി റോഡുവഴി നിടുംപൊയിൽ പിന്നിട്ട് പേരിയ-മാനന്തവാടി ചുരം റോഡിലൂടെ പത്ത് കിലോമീറ്റർ മാറിയാണ് ഏലപ്പീടിക. ഉരുൾപൊട്ടലിൽ കുത്തിയൊലിച്ചുപോയ റോഡിന്റെ ശേഷിച്ച ഭാഗങ്ങളിലൂടെ ആടിയുലഞ്ഞായിരുന്നു യാത്ര. ഇപ്പോ ചാടും താഴേക്ക് എന്നുപറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന കരിമ്പാറകളെ കണ്ടപ്പോൾ തെല്ലൊരു ഭയം തോന്നിയെങ്കിലും ഊർന്നിറങ്ങുന്ന കോടമഞ്ഞിലുടക്കി കിടക്കുകയായിരുന്നു കണ്ണും മനസ്സും. അല്പദൂരം പിന്നിട്ടപ്പോൾ കോടയുടെ പുത മാറ്റി റോഡിനു കുറുകേ നിന്ന് ആരോ തലപൊക്കി നോക്കുന്നത് കണ്ടു. പോത്തുപോലൊരു മ്ലാവ്. അല് പനേരം വട്ടം ചുറ്റിയശേഷം അത് കാപ്പിത്തോട്ടത്തിനരികിലൂടെ ഓടിമറഞ്ഞു. ഗ്രാമം ഉണരുന്നതേയുള്ളൂ.